RYCERSTWO -> KRONIKA DRUŻYNY

Zapiski z...

 Roku Pańskiego MMIII:

Rzecz o powstaniu bractwa...............................13.09
Pierwsze zebranie i ustalanie reguły bractwa............20.09
Wolna Kompania na Turnieju w Dębnie.....................28.09
Pierwszy publiczny pokaz walk...........................27.11

 Roku Pańskiego MMIV:

Drugie Walne Zebranie TWK...............................10.02
Wolna Kompania na obrzędzie Rękawki w Krakowie..........13.04
Wolna Kompania na Zamku Kamieniec.......................30.07-1.08
Wolna Kompania na Zamku Lipowiec........................10-12.09
I rocznica powstania Tarnowieckiej Wolnej Kompanii......13.09
Wolna Kompania na Turnieju w Dębnie.....................26.09

 Roku Pańskiego MMV:

Wolna Kompania na krakowskiej Rękawce...................29.03
Wolna Kompania na Turnieju w Iłży.......................29.04-2.05




  ,                                   .-~~~~~~~~~-._       _.-~~~~~~~~~-.
 "\",                             __.'              ~.   .~              `.__
 "=\=",                         .'//                  \./                  \\`.
  "=\=",                       .'//                     |                     \\`.             
   "=\=",                    .'// .-~"""""""~~~~-._     |     _,-~~~~"""""""~-. \\`.     Unknown       
    "-\-"     ,---,        .'//.-"                 `-.  |  .-'                 "-.\\`.
       \     _)   (_     .'//______.============-..   \ | /   ..-============.______\\`.
 ldb    `   [__INK__]  .'______________________________\|/______________________________`.
=======================================================================================================



Gimli zwany Skrybą pod bacznym okiem setnika napisał:


Zaiste, stało się ! Jest bowiem rzeczą powszechnie wiadomą, że  w grodzie, co zowie się Tarnów bractwo rycerskie
istnieje. Pewnej zaś nocy dnia 13 września roku pańskiego 2003, w nieodległej wiosce, która wdzięczna nazwę Tarnowiec
nosi, stało się coś niespotykanego do tej pory w tej jakże spokojnej okolicy, gdzie mieszkańcy są bogobojni i wiodą 
dostatnie, aczkolwiek ciche żywoty. Otóż, tej właśnie nocy zawiązała się nowa drużyna rycerzy. Tarnowskie bractwo więc
nie jest już osamotnione w prowadzeniu nieustannych bojów w imię czci i honoru rycerskiego. Tejże pamiętnej nocy, przy 
wdzięcznym brzmieniu kapeli i przy kuflach wypełnionych złocistym trunkiem, który dojrzewał pod bacznym okiem piwowarów
z Głubczyc, odbyły się pierwsze, niezawisłe wybory władz bractwa. Po wielu burzliwych sporach i kłótniach wreszcie 
wspólnymi mocami nam się nam zgodzić. Na setnika wybran został woj Łukasz z rodu Kiełbowiczów.  Wybór setnika trudnym nie
był, jednakoż na większe problemy napotkaliśmy dalej. Ciężkim orzechem do zgryzienia okazały się, zaiste, wybory 
dziesiętnika i kapitana. Otóż po dłuższych dywagacjach naszym dostojnym dziesiętnikiem został mianowany z mocy naszego
dowódcy, rycerz Jakub z rodu Piątków. Następnie nowo mianowany dziesiętnik za przyzwoleniem setnika tej samej nocy 
mianował na kapitana naszej kompanii niestrudzonego dotąd płatnerza i kowala, rycerza Rafała z rodu Ostrowskich. Za godne 
uważamy także przedstawić w tym właśnie miejscu strukturę naszego bractwa : 

 SETNIK -----------------------> DZIESIĘTNIK
       /          |          \
      /           |           |
     |            |           |
     V            V           V
    
  KAPITAN       SKRYBA     CHORĄŻY
    |
    |
    |
    V
RYCERZ  <-------  GIERMEK  <--------- NOWICJUSZ 


					              Wodzu, skryba  15.09.2003


_-'-_-'-_'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'

 Pierwsze zebranie, uchwalenie reguły bractwa

	Zaiste, po raz kolejny udało nam się zebrać, tym razem na ważnym posiedzeniu naszej nowo utworzonej, 
przewspaniałej drużyny Tarnowieckiej! Zebranie miało bardzo szczytny cel, którym to było ustalenie, a potem uroczyste
zaprzysiężenie reguły bractwa. Po wielu dywagacjach, jako i przy wyborze władz, takoż przy wielu sprzeciwach i wręcz
saraceńskim i natrętnym odezwom ze strony naszego już nie przewielmożnego dziesiętnika, doszliśmy do porozumienia. Reguła
została uroczyście zaprzysiężona, chociaż dźwięki obijających się o sobie kufli ze złocistym trunkiem dało się słyszeć
dopiero wieczorem. Za godne uważamy w tym miejscu przedstawić najprzedniejsze założenia z naszej reguły: 

# Po pierwsze, Bractwo swój znak herbowy posiada, a jest nim w polu niebieskim trzy gwiazdy wraz z półksiężycem. 

# Na czele Bractwa stoi Setnik i on to najwyższą instancją jest, do której zwracać się należy. Powinien on świecić 
przykładem, jako iż jaka głowa, taka i reszta ciała. Jego honor jest honorem bractwa i jeśli on źle postępuje, takoż
i skaza na całym Bractwie się jawi. Każdy ma prawo z prośbą do Setnika się zwrócić i o ile tylko obowiązki w tym nie
przeszkadzają, musi on prośbę ową rozpatrzyć czem prędzej i jak najsłuszniej, tak aby nikt pokrzywdzony się nie czuł.

# Pod Setnikiem Dziesiętnik stoi. Zajmuje się on sprawami mniejszej wagi. Jest doradcą Setnika w działalności Drużyny.

# Kapitan odpowiada za szkolenie i treningi całej drużyny. Na treningach jego rozkazy są wagi najwyższej, i bez zwłoki
należy je wykonywać. Na wyjazdach rozmaitych Kapitan odpowiada za ustawienie w odpowiednim szyku rycerzy podczas 
przemarszy i walk.

# Chorąży któren odpowiedzialny jest za pilnowanie chorągwi, zapewnienie mu odpowiedniego wyglądu i noszenie go w
trakcie bitew, prezentacji i turniejów. Na nim spoczywa obowiązek obrony chorągwi.

# Skryba. Ten zajmuje się spisywaniem dziejów bractwa. Obejmuje pieczę nad kroniką bractwa. W jego gestii leży także
podczas walk pokazowych opisywanie przebiegu potyczek prowadzonych przez drużynę.

Tak właśnie przedstawia się w kaligraficznym skrócie nasza uchwalona po długich dywagacjach reguła, której to każdy
z nas, członków bractwa przestrzegać winien, nie lękać się stanąć do boju, w gestii ochrony jej przepisów.

							Wodzu, skryba  dnia 24.09.2003

_-'-_-'-_'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'

  Tarnowiecka Wolna Kompania na Turnieju w Dębnie		(zobacz galerię zdjęć)


	Jeno 15 dni minęły odkąd bractwo nasze istnieje wszem i wobec a już pierwszy festyn zaliczon. Otóż, nasza 
wspaniała kompanija wybrała się wczora na Średniowieczny „Turniej o Złoty Warkocz Tarłówny”, któryż to miał miejsce na
najwspanialszym zamku Małopolski, w Dębnie. Po długich nie tylko dywagacjach, ale także wielkiemu wysiłkowi palców i 
umysłów naszych płatnerzy udało nam się zgromadzić konieczny oręż, aby honoru i zasad rycerstwa ziemi Tarnowieckiej 
bronić. Dodać też trza, że nasze sąsiednia chorągiew Tarnowska udziału nie brała. Niestety, po 15 dniach istnienia jest
sprawą oczywistą, że brać udziału w pokazach nie moglimy. Jednak prócz naszej przewspaniałej kompaniji obecni byli rycerze
z inszychych drużyn, z których najbardziej wyróżniali się Wojowie Peruna, których tu chcemy pozdrowić, a także nasi bracia
rycerze z Węgier. 
	My zaś pod zamkiem dębińskim spoczęli. Tam to nauczaliśmy prostych chłopów, ale także ludzi naszego pokroju,
kolczużnictwa, oraz innych rzemiosł. Nauki te dużym zainteresowaniem się cieszyły, takoż i wiele osób przymierzyć
rozmaity oręż rycerski chciało, i roboty z ubieraniem i rozbieraniem ludu w kolczugi mielimy sporo... Za to trzos drużyny
jakby cięższy dzięki temu się zrobił... Dźwieki kufli wypełnionych nie jeno piwem, o które zadbali organizatorzy
(dziękujemy), ale także i przednim miodem Lublińskich mistrzów rozlegały się raz po raz – za zdrowie naszych darczyńców.
	Na głównym placu boju po zakończeniu wszelkich pokazów bitwa wielka nastąpić miała, w której całe pozostałe zdolne
jeszcze do walki rycerstwo udzial wzięło. Po zakończeni bitwy onej i pozbieraniu niezdolnych do dalszego żywota, przemarsz
oficyjalny nastąpił, w którym to nasza wspaniała Kompania również udział wzięła. Pod bacznymi komendami naszego Setnika,
przemaszerowaliśmy zwartym szykiem za naszą chorągwią przed tłumem gawiedzi.
	Pisząc te słowa, podobnie jak jeszcze niedawno do księgi pamiątkowej nasze bractwo wpisawszy, co by pamiątka po nas
była, można tylko nadzieją żyć i prośbę do naszego pana Setnika skierować, co by za rok moglimy w pokazach udział czynny
brać. Tak nam dopomóż Panie Boże Wszechmogący. 

							Wodzu, skryba  dnia 29.09.2003	

		
_-'-_-'-_'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'

  Pierwszy publiczny pokaz walk rycerskich		(zobacz galerię zdjęć)


	Dzisiaj ja, skromny wasz sługa LuCK pełnię powinności skryby. Choć z pisaniem mam pewne kłopoty, bo jako prawdziwy
rycerz niepiśmiennym, staram się jak mogę ku uciesze czytelników miłych. Skryba nasz leży obecnie połamany cały, gdyż 
ostatnimi czasy wzrok straciwszy, z winy czarów straszliwych, wpadł w dół wykopany przez saracena niecnego. Teraz leży,
a medycy składają go do kupy, podobno żył będzie, ale to jeszcze nic pewnego, trza mu miodu zanieść, coby go wspomóc
w walce o życie...

	Ale zakomunikować chcę wszem i wobec, iż 27 listopada sławetna choć młoda Tarnowiecka Wolna Kompanija wystąpiła
przed publicznością zebraną w Szkole Podstawowej numer 23 w Tarnowie, która to poprosiła naszą drużynę o występ. Jako iż
publicznością były głównie dzieci z owej szkoły, więc wybaczyły nam z pewnością, a może i nie dostrzegły, pewnych uchybień
w stroju, jak i błędów w samej sztuce walki. Cóż, początki wiadome są, miejmy nadzieję że z czasem coraz lepiej będzie.

	Sam pokaz trwał około trzydziestu minut. Najsampierw odbył się sąd nad czarownicą którą to wywlekliśmy za włosy
z tłumu. Niestety, nie udało nam się jej spalić jak planowaliśmy, a to dlatego że niespodziewanie ujawnił się jakowyś 
obrońca czarownic, i polegliśmy w walce z nim. W chwilę później nastąpiła wspaniała walka na kiścienie dwóch rycerzy, a 
zaraz potem zgromadzonej publiczności zaprezentowaliśmy układ na miecze półtoraręczne. Po krótkiej przerwie nastąpił atak
zbójców na rycerza z giermkiem, niewiadomo po co pałętających się po lesie. Niestety Rycerz ów dobrym rębaczem był i
polegliśmy z jego ręki... Pokaz zamykały sceny pasowania giermka na rycerza, i obowiązkowej szarży na publiczność :)

	Ogółem zdania jestem, iż z pokazu zadowoleni byliśmy zarowno my jak i nasza wspaniałą publiczność. Choć potknięć
było kilka, to ten "pierwszy raz" uznać można za udany.


							LuCK, setnik  dnia 3.12.2003

	
_-'-_-'-_'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'

  Drugie Walne Zebranie Tarnowieckiej Wolnej Kompanii

	Zaiste, tuż po medyka izby przeze mnie, skrybę TWK, opuszczeniu, rzeczą wiadomą było że kompanija TWK spotkać się
była winna. Takoż też dnia lutego dziesiątego roku pańskiego 2004, spotkanije takie stało się faktem. Pięciorga dzielnych
wojaków, dumnie półksiężyc z trzema gwiazdami noszących, w oberży co się zwie PODZAMCZE, się zebrało.
 
	Przy kuflach złocistego i przezroczystego ( nasz dzielny Chorąży przez niecnego saracena w nerki udeżon piwa pić
nie mógł ) i przy skocznych (nie przez cały jednak czas naszego spotkania) dźwiękach, my Tarnowiecka Wolna Kompania obrady
przeprowadzali. Na sam przód zaproponowano, aby z funkcji dziesiętnika naszej wielmożnej kompaniji usunąć panującego tam
rycerza Jakuba. Sprawozdanie odczytaliśmy publicznie, po czym wiekszoscia głosów choć nie dużą, na tymże urzędzie Piątek 
Jakub jednak pozostał. Po wielkich znojach tegoż głosowania, do spraw przyszłościowych przeszlimy. 

	Jako że rok bieżący jeszcze młody, propozycje uczestnictwa naszej drużyny w turniejach przeróżnych, członkowie jej
przedstawiali Panu naszemu – Setnikowi. Rozwój naszej dumnej kompaniji z dnia na dzień bardziej widocznym jest. Z tego
faktu wszyscyśmy zadowoleni niezmiernie są. Bądź co bądź nasze posiedzenie również rozwoju dalszego tyczyło. Różne 
propozycje padały z ust naszych członków, i takież też decyzje zapadły. Wszystko dobre szybko się kończy, takoż też było i
razem tym.

	Nasze pierwsze publiczne dobiegło końca w tym roku spotkanie. Po uiszczeniu należnośc miłej damie z owej gospody
i po zakosztowaniu przez skrybę jakiejś dziwnej tabaki odmianie tutejszej, TWK udało się na zasłużony spoczynek po umysłu 
wytężenia godzin kilku. W obrad czasie kapitan dzielny nasz, swoistym saraceńskim urządzeniem, naszą dzielną kompanije na 
obrazku raczył uwieńczyć. Takoż też wyglądało II publiczne spotkanie TWK. Racz nam Panie Boże dopomóc w dalszym rozwoju 
naszej dzielnej drużyny, i błogosław nas w Twoim roku 2004. 


                                                         Wodzu, Skryba  dnia 15.02.2004

Ja od siebie dodam tylko, iż ryciny z tegóż zajścia znaleźć można tutaj: Podzamcze luty 2004

_-'-_-'-_'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'

  Wolna Kompania na obrzędzie Rękawki w Krakowie		(zobacz galerię zdjęć)

Rękawka 2004...

Oj podobało nam sie tam, podobało...
Cóż tu dużo gadać - sezon rycerski 2004 od teraz oficjalnie uważamy za otwarty!

Jeszcze oczy pieką od dymu z obozowych ognisk, a w uszach dźwięczy szczęk oręża, a ja w zastępstwie Wodza, skryby naszego,
na gorąco spisuję relację z tego wydarzenia...

Ale po kolei. Po drodze dość krętej, którą niecny saracen z pewnością zamotał, w nieco okrojonym składzie - Kędzierzawy, i 
Ja, LuCK w strojach odpowienich oraz Knight jako nasz kierowca, dotarliśmy na miejsce, to jest do grodu i na kopiec Kraka.
Tam to z inicjatywy Drużyny Wojów Wiślańskich KRAK i jakowegoś innego naukowego stowarzyszenia odbyło się po raz kolejny
tradycyjne święto Rękawki. W obrzędach z czasów pogańskich, z wieku X powitaliśmy wiosnę. Najsampierw odbył się bieg Wojów
wokół kopca, w którym o ile mnie pamięć nie zawodzi zwyciężył reprezentant miescowej Drużyny grodu Kraka. Następnie 
witaliśmy wiosnę turlając ze szczytu kopca monety, jajka i kołacze. Później profilaktycznie spaliliśmy marzannę, a zbrojni 
Wojowie odbyli między sobą pojedynki. W tym to też miejscu chcielibysmy podziekowac Druzynie Lędziańskich Wiciędzy „Watra”
z Sanoka, która przyjęła nas pod swoje opiekuńcze skrzydła i użyczyła miejsca w swoim obozie. Szczególne, i osobiste 
pozdrowienia pragnę skierować oczywiście do Marcina zwanego Langusem.

Po długim dniu wypełnionym walkami, i odpowiedziami na pytania licznie zgromadzonych Krakowian odbył się pokaz całopalenia,
tudzież prasłowiańskiego pogrzebu. Były i płaczki, i dzielni Wojowie, którzy potykali się aby uczcić pamięć zmarłego.

Impreza cała zakończyła się około godziny 17, a o 19 odjeżdżać musieliśmy niestety. Mamy jednak nadzieję, że za rok pomni 
doświadczeń tegorocznych, nie dość że przyjedziemy lepiej przygotowani, to i wystawimy kilku wojów, którzy staną w szranki
z innymi. Tak nam dopomóż Bóg. Lub Bogowie, jak mawiali Słowianie...

                                                         LuCK, setnik  dnia 13.04.2004
_-'-_-'-_'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'

  Wolna Kompania na Zamku Kamieniec		(Zobacz galerię zdjęć)

							Wodzu, Skryba  dnia 2.08.2004

_-'-_-'-_'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'

  Wolna Kompania na zamku Lipowiec 		

		Spisał Rafał herbu Grom i Kędzierzawy herbu TWK. Nietypowe gdyż jesteśmy nie piśmienni :P dnia 23.09.2004

_-'-_-'-_'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'

							Wodzu, Skryba  dnia 19.09.2004

							Wodzu, Skryba  dnia 27.09.2004

_-'-_-'-_'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'-_-'